Lost in translation

Modernisering van de AWBZ was onvermijdelijk omdat voor een veel groter aantal cliënten beroep werd gedaan op deze voorziening, dan oorspronkelijk de bedoeling was. Mensen met een langdurige ernstige psychiatrische aandoening behoren tot de oorspronkelijke doelgroep. Deze cliënten moeten de mogelijkheid behouden om aanspraak te maken op een integrale, collectieve zorgverzekering of deze nu onder de AWBZ of de zorgverzekeringswet komt te vallen.
 
Waar het om gaat is de specifieke zorg voor mensen met een ernstige psychiatrische aandoening in de nieuwe vertaling van de zorgfinanciering niet verloren te laten gaan. Aandacht voor de samenhang van zorg is noodzakelijk. En er dient rekening te worden gehouden met het gegeven dat cliënten van zichzelf uit onvoldoende in staat zijn de zorgvraag onder woorden te brengen.
 

De zorg in de langdurige psychiatrie moet gericht zijn op het individu – maar het gaat om een geïntegreerde vorm van zorg (behandelen, begeleiden, dagbesteding wonen) die alleen op instellingsniveau georganiseerd kan worden. Zorg op maat moet in een ruimer perspectief worden gezien, dan de directe zorgvraag van de cliënt alleen. Vooral het creëren van een veilige, sociale gemeenschap waarbinnen de cliënt een eigen leven kan leiden, verdient meer aandacht. Kleinschalige initiatieven, zoals Zeeuwse Gronden, kunnen hierbij tot voorbeeld dienen.