Verwijzingen

Hees, M., van (2011) Overzicht DIS afgesloten DBC’s 2009. Presentatie GGZ Nederland.
Hegarty, J. Baldessarini, R., Waternaux, C. et al. (1994) One hundred years of schizophrenia: a meta-analysis
of the outcome literature. American Journal of Psychiatry, 151, 1409-1416.
Kilaspy, H., Bebbington, P., Blizard, R. et al (2006). The REACT study: randomised evaluation of assertive
community treatment in north London. British Medical Journal, 815-820.

   Dit onderzoek liet zien dat de Assertive Outreach aanpak, geen betere resultaten oplevert dan de ‘traditionele’
    behandeling door een community mental health team. Een onderzoek In Nederland een jaar later gepubliceerd
    gaf dezelfde uitkomst:

Sytema, S., Wunderink, L., Bloemers, W. et al (2007) Assertive community treatment in the Netherlands: a randomized controlled trial. Acta Psychiatria Scandinavica, 116, 105-112.

    Het enige waar de intensieve aanpak zich in te lijkt te onderscheiden is dat de cliënten langer in behandeling
    blijven (wat natuurlijk niet onbelangrijk is) en dat er (in de Engelse studie) een grote tevredenheid bij de
    cliënten over de aangeboden service was.

    Deze uitkomst resultaten doen niets af van – of brengen ons zelfs weer terug bij - de essentiële ingrediënten
    van de sociaal psychiatrische behandeling: zorg leveren vanuit een goed team, huisbezoeken, en een
    psychiater geïntegreerd in het team. (Tom Burms, 2011, European Congress on Assertive Outreach).

     FACT onderscheidt zich van ACT omdat het zeer intensieve (ambulante) zorg inzet als nodig (gemiddeld bij
     20% van de cliënten) – het is daardoor minder duur dan ACT. In hoeverre FACT een meerwaarde voor de
     cliënt heeft moet nog blijken. Een veronderstelde meerwaarde is de mogelijke reductie van bedden – echter
     dan moeten die bedden wel gereduceerd worden aan het begin van het traject (input) en niet als uitkomstmaat
     (output) worden opgevoerd. Bedden hebben namelijk de neiging zichzelf te vullen. (Stefan Priebe, 2011,
     European Congress on Assertive Outreach).

McGrath, J.J (2005) Myths and plain truths about schizophrenia epidemiology – the NAPE lecture 2004.
Acta Psychiatr Scand 2005, 111, 4 – 11.

   Citaat artikel Mc Grath: ‘With respect to schizophrenia, with the current mix of interventions we can only
    reduce 13% of the burden. If we improve efficiencies within the current services, we can do somewhat better
    (22%). In a utopian world, even if unlimited funding were available, three quarters of the burden of
    schizophrenia would remain unavoidable.’ (p.9)

Priebe, S. (2011) Can AO help in the reduction of beds in Europe? Presentatie Pre conference EAOF,
“Crossing Borders” First European Congress on Assertive Outreach. Rotterdam, 5 oktober 2011.
   Priebe stelt dat het aantal ziekenhuisbedden veel meer afhankelijk is van politieke en economische factoren
   dan van (het aanbieden van) een specifieke behandeling. Ziekenhuisbedden voor mensen met een
   psychiatrische stoornis variëren aanzienlijk per land. Tot aan 1990 heeft zich overal een bedden reductie
   voorgedaan, maar sindsdien is die trend geneutraliseerd en hier en daar is er zelfs weer een stijging waar te
   nemen van het aantal bedden. Zie ook:

Priebe, S. Frottier, P., Gaddini, A. et al. (2008) Mental Health Care Institutions in Nine European Countries,
2002 to 2006. Psychiatric Services, 59, 570-573.

    Kijken we in dit artikel specifiek naar de aantallen die voor Nederland gelden dan valt op dat dat het aantal
    bedden voor mensen met een psychiatrische ziekte, per 100.000 inwoners van 1990 tot 2002 nog daalde van
    161 naar 128, maar van 2002 naar 2006 weer steeg naar 136. Het aantal gedwongen opnames steeg van 40 per
    100.000 inwoners in 1990 naar 48 per 100.0000 inwoners in 2006. Het aantal plaatsen in beschermd wonen
    voorzieningen verdubbelde ondertussen ook nog eens van 1990 (25) naar 2006 (51).
    Nederland heeft van negen Europese landen bijna het meeste aantal bedden, alleen Duitsland heeft er nog
    meer (153). Italie heeft voor de regio’s Lombardije en Lazio het minst aantal bedden, 16.5 per 100.000
    inwoners.

Blarikom, J. van (2011) Soteria – Emergis, Zeeland. Lezing landelijke dag Anoiksis. Interne publicatie.
Os, J. van & Kapur, S. (2009) Schizophrenia. The Lancet, 374, 635-645.
Blarikom, J. van (2010). De tijd die nodig is. Visiedocument geïntegreerde zorg Raad van Bestuur Zeeuwse
Gronden. Interne publicatie
Haro, J., Novick, D., Bertsch, J. et al (2011) Cross-national clinical and functional remission rates: Worldwide
   Schizophrenia Outpatient Health Outcomes (W_SOHO) study. British Journal of Psychiatry, 199, 194-201.
Davidson, L., Rakfeldt, J. & Strauss, J. (2010) The roots of the recovery movement in psychiatry. Chichester:
    Wiley-Blackwell. Geciteerd van p.3 ‘restoration of a meaningful and productive life’.
Idem, p. 183
Idem, p.7 the recovery movement is first and foremost a civil right movement.
King, M. (1963/1994) Letter from the Birmingham Jail. HarperSanFransico.
Idem, p. 8-9.
Basaglia, F. (1964) The destruction of the mental hospital as a place of institutionalization. Presentation
    delivered to the First International Congress of Social Psychiatry, London.
Basaglia, F. (1980) Breaking the circuit of control. In: D. Ingleby (ed) Critical Psychiatry. New York:
    Pantheon Books. Citaat; p. 187
Leff, J. & Warner, R. (2006), p. 136
Sen, A. (1999) Development as Freedom. Oxford: Oxford University Press. p. 18
Idem, p. 21 -22.
Idem, p. 49, The quality of life can be vastly raised, despite low incomes, through an adequate program of
     social services. The fact that education and health care are also productive in raising economic growth adds to
     the argument for putting major emphasis on the social arrangements in poor economics, without having
     to wait for “getting rich” first.

Os & Kapur (2009) verwijzen naar
- Saha, S. Chant, D., & McGrath, J. A (2007) systematic review of mortality in schizophrenia: is the differential mortality gap worsening over time? Archives of General Psychiatry, 64, 1123-1131.

Dit is een onderscheid uit de Engelstalige literatuur, zie bijvoorbeeld, Davidson, L., Rakfeldt, J. & Strauss, J.
(2010), met het onderscheid tussen community inclusion versus community integration, p. 200 ev.

Leff, J. & Warner, R. (2006) Social Inclusion of people with mental illness. Cambridge: Cambridge University Press. Het voorbeeld is terug te vinden op p. 114.
Thornicroft, G. Brohan, E., Rose, D. et al (2009) Global pattern of experienced and anticipated discrimination
against people with schizophrenia: a cross-sectional survey. The Lancet, 373, 408-415.
Drake, R., Becker, D., Clark, R. et al (1999) Research on the individual placement and support model of
supported employment. Psychiatric Quartely, 70, 289-301.
- Leff, J. & Warner, R. (2006) (p. 129-130).
- Becker, D. & Drake, R. (2003) A working life for people with severe mental illness. New York: Oxford University Press.

Zie in dit verband ook de zeer recente marktanalyse van:
     Esselaar, B. (2011) Van instituten naar ondernemingen. Boer & Croon
     Esselaar stelt ondermeer: “Waar schaal voor het ene type aanbod wenselijk is, is kleinschaligheid
     en couleur locale voor andere typen weer dé succesformule (…) de langer durende zorg is lokaal gebonden.”
     Bron: email nieuwsbrief 7 oktober 2011, Zorgvisie.

Leff, J. & Warner, R. (2006) – hoofdstuk 12, Social firms

Afbeelding voorzijde: Centro di promozione per la salute “Franco Basaglia”

Artikelen

Verwijzingen